nderzoekers van Wageningen University & Research zetten gras uit wegbermen en natuurgebieden in als grondstof voor papier en karton. Na vier jaar onderzoek start papierfabriek Schut in het Gelderse Heelsum in 2024 waarschijnlijk met het maken van papier uit bermgras.
Bermgras+is+interessante+grondstof+voor+papier+en+karton
© Thom Morrenhof
In een proefruimte op de test- en ontwikkellocatie voor duurzame energie en groene grondstoffen van Wageningen University & Research (WUR), Accres in Lelystad, ruikt het lekker grassig. Met een zwaai gooit onderzoeker Kimberly Wevers van Wageningen Plant Research een paar flinke armen bermgras op een lopende band.
Vier jaar aan onderzoek laat zien dat gras een bruikbare grondstof is voor papier. Papierfabriek Schut in Heelsum, de oudste papierfabriek van Nederland, gaat waarschijnlijk in 2024 papier maken uit bermgras. Wevers laat visitekaartjes, felicitatiekaarten en papier voor kunstenaars zien die bij Schut zijn gemaakt.
Deze producten bestaan ok uit ander materiaal dan houtvezels. ‘Schut heeft ruime ervaring met onder meer papier waarin vezels van cacaodoppen of zelfs versleten spijkerbroeken zijn verwerkt.’ Dergelijk speciaal papier is voor nichemarkten, maar ook verpakkingsmateriaal als karton, eierdozen of tomatenbakjes behoren straks tot de mogelijkheden.’
Graspapier rolt voorlopig nog niet uit de laserprinter. ‘De technische specificaties daarvoor zijn nog een graadje scherper’, licht Wevers toe. ‘De markt voor kartonproducten is bovendien interessanter. Er wordt steeds minder geprint, maar pakjes worden via internet des te meer besteld.’
Gras met meerwaarde
Het onderzoek in Lelystad maakt deel uit van het Europese project GO-GRASS, waarbinnen het Europese programma Horizon 2020 vier demoprojecten heeft gefinancierd. Doel is om in vier landen ‘op gras gebaseerde circulaire businessmodellen voor het platteland’ te ontwikkelen.
Meer dan een vijfde van Europa is grasland. De gedachte is dat dit gras meer waarde kan krigen dan louter te dienen als koeienvoer. In Denemarken zoeken onderzoekers bijvoorbeeld naar methoden om eiwitten uit jong gras af te splitsen. Als de Deense varkens rechtstreeks graseiwit zouden krijgen, scheelt dat in de import van soja.
In Duitsland maken onderzoekers een soort houtskool (biochar) uit gras om marginale bodems te verrijken met koolstof. In Zweden produceren de onderzoekers met gras strooisel voor paardenstallen. ‘Alle vier de projecten zijn geslaagd’, besluit Wevers
